zondag 1 november 2009

Respect


Caroline Wozniacki. Tennisfans weten dat ze te sterk was voor Yanina Wickmayer in de halve finale van de US Open. En dat ze in de finale niet opgewassen was tegen een herboren Kim Clijsters. Liefhebbers van vrouwelijk schoon zullen kunnen beamen dat Caroline er zeker mag wezen. Maar de blonde jongedame is vooral een vechter. Dat bewees ze vorige week op de Masters in Doha: pijnlijke krampen in beide benen konden haar niet van de overwinning houden. Met tranen in haar ogen van de pijn bedwong ze uiteindelijk haar opponente én haar lichaam.




Ik heb het voor doorzetters, mensen die niet opgeven. Ik respecteer dat. Of het nu in de sport, de politiek of het dagelijks leven is. Ik neem mijn denkbeeldige hoed af voor iemand als Marc Herremans. Daarom mag een filmpje van zijn prestaties niet ontbreken.



Het geluid

Zoemend, ronkend over het asfalt. Grommend door het grint. I like the sound of my bike. Ik weet niet waarom, maar op de een of andere manier word ik altijd blij als ik fiets en dat geluid hoor.

Dit was even een persoonlijk intermezzo. Maar als iemand zich toch geroepen voelt om zijn of haar favoriete (of meest hatelijke) geluid te posten, ga gerust je gang! It's a free world ...