Een weblog (blog) is een online 'log'. Ik had er eigenlijk nooit over nagedacht waar het woord 'log' (op een schip) vandaan komt. Wie denkt daar nu eigenlijk over na? Ik wel dus. Mijn griekse humaniora heeft blijkbaar toch nog sporen achtergelaten...
Een log was vroeger een blok hout aan een touw dat in het water sleepte en waaraan matrozen de snelheid konden afmeten. (De scheepsterm 'knopen' is hiermee ontstaan.) De snelheid en de koers werden dan bijgehouden in een boek. Omdat niemand het nodig vond om de naam te veranderen, spreken we er nu nog van. Meer nog, de 'log' kreeg een internet-update.
In "Why I Blog" onthult Andrew Sullivan zijn mening en expertise over bloggen. Tja, kan wel zijn. Maar wat heb ik daar aan? Tot voor enkele weken had ik nog nooit van de brave man gehoord. En een mening op internet, die is toch niet betrouwbaar. Of toch?
Een blogger moet zelfkritisch zijn, meer nog dan een gewone journalist. Iedereen kan alles lezen, én er op reageren. Je moet jezelf durven gooien, je nek uitsteken. Maar je moet jezelf ook blijven verbeteren, dingen aanpassen als lezers je nieuwe informatie geven. Dat vind ik wel een mooi idee. Niemand heeft de waarheid in pacht, maar samen komen we wel al aardig in de buurt. Misschien is dat wel de grootste troef van bloggen.
Ik had er wat last mee, moet ik eerlijk toegeven. Dingen posten, mezelf gooien. Mijn log hing in het water, maar snel ging het niet. Misschien krijg ik de smaak nu wel te pakken. Laat het ons hopen, o Sullivan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten