Review: Far Cry 2 deel 1

Verandering van spijs doet eten. Daarom krijgt u vandaag, beste bezoeker, een heuse review van Far Cry 2 voor de xbox 360.

Ik moet toegeven dat ik wat laat kom met deze review, maar bij gebrek aan fondsen om nieuwe games te kopen, moet ik het wel doen met wat er al in mijn kast ligt. Wie graag versere gamebesprekingen wil, kan hieronder reageren. Ik bezorg u zo snel mogelijk mijn rekeningnummer.


Voorsmaakje: Trailer

Storyline

Een fictief land in Afrika. De regering is gevallen en twee rebellengroepen vechten momenteel een bloedige burgeroorlog uit. Een Amerikaanse wapenhandelaar, 'The Jackall", profiteert van het conflict en voorziet beide partijen van genoeg wapens en munitie om elkaar kapot te maken. Een huurling moet een einde maken aan het conflict en de Jakhals doden.

Simpel op het eerste zicht, maar om hem te vinden moet je meedoen, jezelf onderdompelen in het geweld.

Reuben, de report uit het verhaal (zie de trailer) vat het helemaal samen:

"You must become that what you hunt."

Het verhaal zit goed in elkaar en bouwt op naar enkele climaxen. Het heeft ook veel lagen. Het hoofdthema is duidelijk: het is iedereen voor zichzelf. De strijd tussen de twee rebellenlegers lijkt duidelijk, maar binnen de twee groepen zijn er ook altijd nieuwe mensen die de macht naar zichzelf willen toetrekken. Afrekeningen zijn schering en inslag. En jij voert ze uit.

Het doel heiligt de middelen?

Het lijkt allemaal zo griezelig echt, zeker omdat je als speler zelf betrokken raakt in het conflict. Op een bepaald moment denk je zelfs niet meer na. Je aanvaard missies en denkt alleen aan de (bloed)diamanten, omdat je dan nieuwe en betere uitrusting kan kopen.

Het doel heiligt de middelen zeker? Gelukkig word je af en toe met de neus op de feiten gedrukt, zodat je niet uit het oog verliest dat het uiteindelijk de bedoeling is om het conflict te stoppen.

Schop jezelf een geweten

Dat gebeurt voornamelijk in de zijmissies, waar je voor het verzet werkt. In ruil voor malariapillen (nog steeds voor wat hoort wat) help je onschuldige burgers aan geldige documenten, zodat ze de grens kunnen oversteken.

Ook je vrienden vragen je soms om hulp. Je bouwt er een goede band mee op en daarom is het echt wel pijnlijk als ze sterven.

De ethische kant van het verhaal is zeker aanwezig en schopt je in zekere zin een geweten. Maar het kon nog beter en dieper uitgewerkt worden. De makers hadden kindsoldaten in het conflict kunnen betrekken. Extra missies om ze te redden zouden zeker op hun plaats zijn in het verhaal.

Het verhaal is dus goed opgebouwd en heeft meerdere lagen. Al verdient de ethische kant nog wat meer aandacht.

Volgende keer: de gameplay!